Beste coöperanten, vrienden en genodigden,
Graag wil ik je bij de start van dit nieuwe jaar het best mogelijke wensen voor 2023. Wat ik met dat best mogelijke bedoel, kon je al lezen op de uitnodiging voor vandaag, of de online nieuwjaarswensen van De Coöperatie.
1° De Coöperatie wenst je een 2023 waarin oorlogen naar de onderhandelingstafel verhuizen …
De eerste uitleg is simpel. De oorlog in Europa, tussen Rusland en Oekraïne, verraste ons volkomen. Ook al waren alle tekenen aanwezig, wij bleven allemaal tot het laatste moment naïef geloven, dat er geen oorlog zou komen op Europese bodem. Volgende maand vieren we de eerste verjaardag van een oorlog waarvan het einde nog niet in zicht is..
Maar daarnaast woeden nog zo veel burger- en andere oorlogen. In Afghanistan, Syrië, Jemen, het oosten van Congo, … om maar enkele gebieden te noemen. Elk van die oorlogen kent een veelvoud aan verliezers. Die verliezen kunnen we enkel verminderen, wanneer oorlogen naar de onderhandelingstafel verhuizen.
Maar ook in een engere betekenis geldt deze wens. In de politiek, in het professionele en in ons privéleven. Wij hebben in België het geluk dat we goed onderwijs genieten en dat we mogen zeggen wat we denken, zolang we dit correct formuleren. Laten we deze mogelijkheden gebruiken.
Ik wens mijn collega-partijvoorzitters en ex-voorzitters toe om elkaar constructief te benaderen en om genoeg afstand te bewaren tot regeringen en colleges. Als partijvoorzitter trek ik regelmatig mijn ogen open, wanneer collega’s als Georges-Louis Bouchez of Bart De Wever hun eigen regering onder vuur nemen. Dat is een stijl die mij niet ligt, en die volgens mij ook totaal niet productief is. Ook het komende jaar zal ik voornamelijk achter de schermen actief zijn. Om schepen Franky en de andere mandatarissen van De Coöperatie te steunen, en om met mijn politieke collega’s te overleggen.
Ik wens mijn baas, mijn collega’s en mijn leerlingen de wil en de middelen toe mij te blijven bijsturen tot een betere leerkracht, …
… en ik wens mijn vrouw de blijvende kracht toe om mij tot de orde te roepen, wanneer ik meer klink als een priester dan als een politicus.
2° De Coöperatie wenst je een 2023 waarin de energieprijzen dalen …
Met de energieprijzen is iets bizars aan de hand. De oorlog in Oekraïne was de oorzaak van de prijsstijging, maar is al lang niet meer de reden. Energiebeleid is een van de zeldzame domeinen waar het Europese niveau tot nu toe faalde. Maar ook op nationaal niveau hebben wij in het verleden de energievoorzieningen te gemakkelijk uitbesteed aan de privésector.
Daarvan dragen wij nu de gevolgen. Ik wens de verschillende overheden in Europa en in dit land dus de moed toe om deze klok terug te draaien en het energieheft terug in eigen handen te nemen.
Maar jij en ik kunnen ook een wezenlijke bijdrage leveren. De Groenen zijn om dit moment een favoriete schietschijf voor velen, maar het uitgangspunt dat iedere kilowatt die niet gebruikt wordt, de goedkoopste kilowatt is voor ons en voor onze omgeving, is en blijft een terecht uitgangspunt.
3° De Coöperatie wenst je een 2023 waarin het klimaat minder opwarmt …
En zo komen we bij de klimaatopwarming. Oudjaar konden we hier in België ongeveer vieren in onze zwembroek. Dat kan toeval zijn, maar wie gelooft dat nog? Als plaatselijk politicus breek ik dikwijls mijn hoofd over de vraag: welke maatregelen kunnen wij op gemeentelijk niveau kunnen, om deze opwarming te beperken.
Andere bestuursniveaus hebben andere middelen, maar de zonnepanelen op de verschillende gemeentelijke gebouwen, het energiezuiniger maken van diezelfde gebouwen, werknemers van de gemeente die massaal met de fiets naar het werk komen, ook bij minder goed weer, en de overgang naar straatlantaarns met ledverlichting zijn, toch al enkele belangrijke stappen die wij de afgelopen jaren hebben gezet.
Maar … ik zeg wel degelijk ‘enkele stappen’. Verdere stappen blijven, ook tot ver na de verkiezingen van 2024, noodzakelijk.
4° De Coöperatie wenst je een 2023 waarin straten begaanbaar zijn …
“Lap. Het zijn bijna verkiezingen zeker? Half Lede ligt open.” In lang vervlogen tijden – zo’n 4 jaar geleden – toen ik nog niet in de politiek zat, vroeg ik mij ook af, waarom grote infrastructuurwerken altijd vlak voor de verkiezingen gebeuren.
Ondertussen weet ik beter. Maar ik ben er 100% zeker van, dat ik jou niet kan overtuigen van de weg die een dossier aflegt (langs hogere overheden, adviesraden, gemeenteraadscommissies, langs juristen…) voordat je kunt beginnen uitvoeren. Ik zal die moeite om je te overtuigen vandaag (en ik bedoel énkel vandaag) dus niet doen.
Wat ik je wel toewens is dat je je binnenkort comfortabeler en veiliger langs allerlei Leedse wegen, en dan vooral in de buurt van allerlei schoolpoorten kunt voortbewegen.
En dan tot slot: De Coöperatie wenst je een 2023 waarin een zekere mildheid over ons neerdaalt. Mildheid voor onszelf en voor onze naasten.
Ik weet niet niet hoe jullie het ervaren, maar ik vind dat onze samenleving harder en harder wordt. Natuurlijk zamelen we massaal geld in tijdens de warmste week, of voor de slachtoffers van de waterbom in Pepinster verleden jaar, maar ondertussen hebben we ook nog altijd buren, gezinsleden, leerlingen, …
Laat ik beginnen met het slechte nieuws. Onze schepen Franky maakt soms fouten. Ons gemeenteraadslid Johan doet dat soms ook. Ook Daisy en Erik in het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst maken soms fouten. En Paul, die vanaf januari toetreedt tot dat BCSD zal dat ook doen. Om van onze voorzitter nog maar te zwijgen. Ook Jan maakt zijn fouten.
En zij mogen dat allemaal van mij! Ik kom ten slotte uit het onderwijs! Onze samenleving verandert voortdurend, onze politiek dus ook. Politici zijn net als mensen. Met dezelfde mensenwensen. Wij kunnen ons niet voortdurend aanpassen aan nieuwe uitdagingen zonder fouten te maken. Fouten zijn de motor voor iedere vooruitgang.
Ik had het net over Paul, de man die je daarachter de bar ziet staan. Paul gaat deze maand naar het BCSD, het politiek orgaan dat zich over het OCMW buigt. Je vraagt je misschien af hoe het mogelijk is, dat De Coöperatie, als kleine partij, 3 van de 8 leden van dat comité levert.
Daar zijn allerlei redenen voor aan te geven, maar het toont toch vooral het belang dat De Coöperatie hecht aan de werking van het OCMW en het belang dat De Coöperatie hecht aan de ondersteuning van die mensen die ons het hardst nodig hebben.
Bij De Coöperatie zijn wij er rotsvast van overtuigd dat we een gezonde samenleving alleen kunnen beschermen en verder uitbouwen door mildheid vóór en steun áán diegenen die ons nodig hebben. Dat zijn de kinderen, de jongeren, de senioren en alle mensen die door omstandigheden met armoede-ervaring te kampen hebben.
Maar laten we toch ook mild zijn voor onszelf. Ik wil alle politici niet te eten geven, die dag in dag uit tot het uiterste gaan en soms verder. Of denkt u dat mensen als Hilde Crevits en Myriam Kitír thuis zaten met een griepaanval.
Ik wil ook al die leerkrachten niet te eten geven die dag na dag lessen voorbereiden, verbeteren, vergaderen, toezicht houden bij eten en toilet en tussendoor ook les geven, en daarbij tot het uiterste gaan en soms verder.
En ook wil ik die ouders niet te eten geven die ik op school tegen kom, en die tot het uiterste gaan en soms verder, om hun kinderen toch maar een perfecte opvoeding te geven. Met een uitdagende schoolopleiding, een waardevol pallet aan vrijetijdsactiviteiten en een uitgekiende zinvolle vakantiestrategie.
Maar vooral: ik wil die jongeren niet te eten geven die zeggen: Pa, ma, wat jullie daar allemaal doe, dat zien wij niet zitten. Wij gaan dat een beetje kalmer aan doen, en met een beetje minder.
Kunnen wij die gasten ongelijk geven? Of kunnen wij daar iets van leren.
Een kanttekening wil ik hierbij wel plaatsen. Het voorgaande geldt voor jongeren die thuis niks te kort komen. Jongeren die moeten vechten tegen armoede, of vóór een plaats in onze samenleving kunnen en zullen zich deze gedachten niet veroorloven.
En om te bewijzen dat wij bij De Coöperatie nog iets kunnen leren, en dat we er nog niet in slagen om het kalmer aan te doen, overloop ik samen met jullie de agenda voor de komende weken.
Op donderdag 2 februari is Kurt De Loor onze gast in ‘t Kaatsplein. Hij denkt met ons mee over fusies van gemeentes. Maar ook jullie hebben wij er zeer graag bij, om met ons mee te denken.
Op zaterdag 4 februari nodigen wij alle gezinnen die het afgelopen jaar Oekraiëners opvingen uit voor een receptie in Het Kieken en de Olifant in Wanzele bij Luc en Rozemie, die zelf een tijd opvang voorzagen.
Op maandag 20 februari gaan onze vrienden van Coltoe onder impuls van Erik en Johan op reis naar Brussel voor een bezoek aan de VRT en het Vlaams parlement.
En ondertussen blijven wij naarstig mee timmeren aan het beleid. Sommigen voor de schermen. En velen erachter.
Ik wens al mijn collega’s van De Coöperatie, mezelf en vooral ook jou een 2023 toe waarin je fouten mag en durft te maken, en waarin je naasten dit aanvaarden. Net zoals jij de fouten van je naasten accepteert en eventueel uitpraat.
Bij een goede pint in een van de steeds schaarsere cafés die Lede nog rijk is, of elders.
